Το μεγαλύτερο διαμάντι που βρέθηκε ποτέ στην Ινδία. Το Μεγάλο Mogul ανακαλύφθηκε περίπου το 1650 με βάρος 787 καράτια στα ορυχεία της Golconda και τελευταία φορά θεάθηκε το 1665. Ο Γάλλος έμπορος κοσμημάτων Jean-Baptiste Tavernier περιγράφει το μεγάλο Mogul το οποίο αντίκρισε το 1665, σαν ένα τεράστιο διαμάντι με κοπή rose που είχε πολύ μεγάλη κορώνα ενώ στο κάτω μέρος ήταν επίπεδο. Στην συνέχεια αναφέρει ότι κόπηκε από τον Βενετό Hortentio Borgis. Σήμερα δεν ξέρουμε ούτε που είναι, ούτε πως είναι εάν δηλαδή έχει κοπεί σε μικρότερο ή μικρότερα επεξεργασμένα διαμάντια. Μερικοί πιστεύουν ότι το Orlov προήλθε από το Μεγάλο Mogul, ενώ άλλοι ότι το Koh-i-noor είναι το Μεγάλο Mogul. Δηλαδή ότι το διαμάντι αυτό ξανακόπηκε μετά την δολοφονία του τελευταίου ιδιοκτήτη του Σάχη Nader το 1747.
Το ατυχές με το διαμάντι αυτό, το οποίο είναι το πέμπτο μεγαλύτερο διαμάντι που έχει βρεθεί ποτέ, είναι ότι παρουσιάστηκε σε μια πολυτάραχη περίοδο και σε μεταβατικό στάδιο της ιστορίας, και αυτό ίσως συνέβαλλε στο να χαθούν τα ίχνη του. Όλα οι διάσημοι λίθοι που σχετίζονται με τις σκοτεινές παραδόσεις των ανατολικών περιοχών είναι λίγο ή πολύ τυλιγμένοι με μυστήριο, αλλά είναι πολύ λίγοι οι πολύτιμοι λίθοι που έχουν πιό εντυπωσιακή και δραματική διαδρομή από το μεγάλο Mogul. Ως πρώτος ιδιοκτήτης του μεγάλου αυτού διαμαντιού φαίνεται να είναι ο μεγάλος μονάρχης Shah Jehan πέμπτος διάδοχος της Περσικής δυναστείας των «Mogul», οι οποίοι εισέβαλαν στην Ινδία. Ο Σάχης Jehan εκτός από κάτοχος του μεγαλύτερου διαμαντιού που βρέθηκε ποτέ στην Ινδία και του πέμπτου μεγαλύτερου διαμαντιού όλων των εποχών, στην ιστορία είναι γνωστός και για κάτι άλλο, ως ο άνθρωπος που ανέγειρε το Taj Mahal. Το έτος 1665 το βασίλειο των Mogul βρέθηκε σε εσωτερικό κλυδωνισμό, όταν ο Aurung-zeb υιός του Σάχη Jehan, άρχισε ραδιουργεί ενάντια στον πατέρα του και στα τρία αδέλφιά του, τον Dara, τον Murad, και τον Sujah. Συμμάχησε με τον εμίρη Jemla, εχθρό του πατέρα του. Σκοπός της συμμαχίας του Aurung-zeb με τον Jemla, ήταν να πείσουν τον Σάχη Jehan βασιλειά των Mogul να κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στους βασιλείς της Golconda και Viziapur και ενάντια στους Πορτογάλους.
Η τελευταία επίσημη αναφορά στο μεγάλο Mogul είναι από τον γνωστό Γάλλο έμπορο κοσμημάτων Tavernier, ο οποίος το είδε στην δικαιοδοσία του Aurung-zeb το 1665 ένα έτος πριν από το θάνατο του πατέρα του Σάχη Jehan, ο οποίος εκείνη την στιγμή ήταν φυλακισμένος στο φρούριο Agra.
Από το έτος αυτό και μετά η πορεία του είναι θολή και δεν ξέρουμε με σαφήνεια τι ακριβώς έγινε. Υπάρχουν αναφορές ότι μετά κόπηκε από τον Βενετό αδαμαντοκόπτη Hortentio Borgis με τελικό βάρος 280 καράτια. Το 1850 εμφανίστηκε στην Ευρώπη το επίσης προερχόμενο από την Ινδία διαμάντι koh-ι-Nur. Από τότε κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για την ίδια πέτρα. Το παράξενο με την ιστορία των δύο αυτών μεγάλων διαμαντιών είναι ότι το Mogul έχει αρχή, ξέρουμε δηλαδή το ορυχείο από το οποίο προήλθε γνωρίζουμε τον πρώτο ιδιοκτήτη του, δεν ξέρουμε όμως το παρόν, που δηλαδή βρίσκεται τώρα και με ποια μορφή. Αντίθετα με το koh-ι-Nur του οποίου η αρχή είναι άγνωστη, δεν ξέρουμε δηλαδή το ορυχείο του και δεν γνωρίζουμε την πορεία του μέχρι το 1850 που πρωτοεμφανίστηκε. Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά διαμάντια με κοινά στοιχεία, το ασυνήθιστο μέγεθός τους, και την ταυτόχρονη παρουσία τους για σχεδόν εκατό έτη στο αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο της δυναστείας των Mogul.
Ο λίθος που περιγράφει ο Tavernier και ο οποίος υποτίθεται ότι κόπηκε μετά σε μέγεθος 280 καρατίων, δεν έχει καμιά σχέση με τον λίθο του Baber, το koh-ι-Nur, που ζυγίζει μόνο 187 καράτια. Εκτός εάν έχουμε παραπληροφόρηση για το ακριβές βάρος του διαμαντιού που τελικά διαμόρφωσε ο Hortentio Borgis ή εκτός εάν το 280 καρατίων Mogul επανεπεξεργάστηκε με αποτέλεσμα να προκύψει το koh-ι-Nur, μετά φυσικά από την δολοφονία του τελευταίου κατόχου του Μεγάλου Mogul, του Σάχη Nader. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές πέτρες, διότι διαφέρουν στην προέλευση, την ιστορία, το μέγεθος, και την μορφή. Η ιστορία αυτών των δύο πολύτιμων λίθων περιλαμβάνει πολύ σκοτάδι και ίσως ποτέ να μην μάθουμε τι απέγινε το Μεγάλο Mogul μετά το 1665.
Καμία σαφή αναφορά δεν υπάρχει μετά από το 1665 για το μεγαλοπρεπές αυτό διαμάντι, αν και θα μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η κατοχή του πέρασε στους διαδόχους του Aurung –zeb. Όλοι σχεδόν ομόφωνα υποθέτουν ότι η μεγάλη αυτή πέτρα πρέπει να έφυγε από την Ινδία μαζί με τους Πέρσες εισβολείς. Ως εκ τούτου μερικοί έχουν εκφράσει την γνώμη ότι είναι τώρα μεταξύ των θησαυρών του Σάχη της Περσίας με το όνομα «darya-ι-Nur,» / «η θάλασσα του φωτός».
Το πιο αληθοφανές είναι το μεγάλο Mogul να μην υπάρχει με την αρχική του μορφή. Πιθανόν να κλάπηκε από το Δελχί όπου φυλαγόταν την περίοδο της αποχώρησης των Περσών από την Ινδία ή να κλάπηκε μετά την δολοφονία του Σάχη Nader. Και στις δύο διαφορετικές περιπτώσεις κλοπής, ένα τόσο μεγάλο και τρομακτικής αξίας κλοπιμαίο πρέπει να τεμαχιστεί για να φυγαδευτεί και να μπορέσουν να εξαφανιστούν τα ίχνη του. Το μεγάλο μέγεθος του Great Mogul διευκόλυνε τον τεμαχισμό διότι προκύπτουν πάλι πολύ μεγάλα διαμάντια τα οποία αξίζουν τεράστια ποσά. Εξάλλου ο τεμαχισμός δυστυχώς είναι η μοίρα που ακολούθησε πολλά μεγάλα διαμάντια της ιστορίας.
© 2016 - 2024. All Rights Reserved
