Φωτάυγεια

Ορισμένα σώματα έχουν την ιδιότητα να εκπέμπουν ορατό φως (έγχρωμο ή άχρωμο) όταν εκτίθενται σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Δηλαδή κάποια υλικά όταν τα φωτίζουμε ή τους ρίχνουμε ακτινοβολίες που δεν είναι ορατές στο ανθρώπινο μάτι (π.χ. υπεριώδη ακτινοβολία), έχουν την ικανότητα να εκπέμπουν φως στο περιβάλλον, επιστρέφουν ένα μέρος του φωτός που τους έχουμε δώσει.

Όταν εκπέμπουν φως όσο εμείς τα φωτίζουμε ή τα υποβάλουμε σε υπεριώδη ακτινοβολία το φαινόμενο ονομάζεται φθορισμός. Ορισμένα υλικά συνεχίζουν να εκπέμπουν φως ακόμα κι όταν εμείς έχουμε πάψει να τα φωτίζουμε, ή συνεχίζουν να εκπέμπουν φως ακόμα κι όταν έχουμε σταματήσει να τους ρίχνουμε υπεριώδη ακτινοβολία, το φαινόμενο αυτό ονομάζεται φωσφορισμός.

Φωταύγεια είτε με την μορφή του φθορισμού είτε με την μορφή του φωσφορισμού εμφανίζουν το 35% των διαμαντιών. Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά θα δούμε να αναγράφεται η ιδιότητα του φθορισμού στα πιστοποιητικά των διαμαντιών. Ο φθορισμός συνήθως δεν επηρεάζει την τελική τιμή ενός διαμαντιού, είναι όμως κάτι που το χαρακτηρίζει και το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα διαμάντια.

Στην εξαιρετική περίπτωση που κάποιο διαμάντι φθορίζει στο ηλιακό ή στο τεχνητό φως (οικιακές λάμπες) και μάλιστα στην εξαιρετική περίπτωση που ο φθορισμός του είναι έγχρωμος ( το πιο σύνηθες χρώμα είναι το μπλε), τότε εάν το διαμάντι ανήκει στις κατηγορίες των άχρωμων διαμαντιών (τα 4 C, χρώμα), ο φθορισμός αποτελεί μειονέκτημα, διότι υποβαθμίζει την αχρωματότητά του.

Αντίθετα ο ισχυρός φθορισμός στην ηλιακή ακτινοβολία ή/και στο τεχνητό φως, ειδικότερα όταν συνοδεύεται και από μπλε χρώμα, κάνει τα υποκίτρινα και κιτρινωπά διαμάντια να φαίνονται πιο άχρωμα και πιο φωτεινά. Το κίτρινο και το μπλε χρώμα αλληλοεξουδετερώνονται