Dresden Green – το μεγαλύτερο πράσινο διαμάντι στον κόσμο.
Το πράσινο διαμάντι Dresden είναι το μεγαλύτερο και καλύτερο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα. Πήρε το όνομα του από την Δρέσδη (Dresden) την τότε πρωτεύουσα της Σαξονίας. Το διαμάντι αγοράστηκε στην Έκθεση της Λειψίας το 1741 από τον Φρειδερίκο Αύγουστο Βʼ (1733 – 63), Δούκα και Ελέκτορα της Σαξονίας (πρίγκιπα με δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογή του Αυτοκράτορα της Ρώμης).
Το Dresden Green είναι από τα πλέον ονομαστά πράσινα διαμάντια όχι μόνο για το μέγεθος του αλλά και για το χρώμα του που είναι έντονο πράσινο, την στιγμή που τα περισσότερα πετράδια έχουν ένα ανοικτό πράσινο χρώμα με ανταύγειες. Το χρώμα τους δημιουργείται από την φυσική ακτινοβολία της γης και πιθανότατα γιατί βρέθηκαν κοντά σε κοιτάσματα ουρανίου. Η Βραζιλία θεωρείται η κατʼ εξοχήν πηγή προέλευσης τους αν και δεν φημίζεται ιδιαίτερα για τα διαμαντοφόρα της κοιτάσματα και γιʼ αυτό δεν κυκλοφορούν πολλά στην αγορά.
Μερικά στοιχεία για τα πράσινα διαμάντια
Όταν ένα φυσικό διαμάντι έρχεται κάποια στιγμή της ζωής του σε επαφή με πηγή ραδιενέργειας παίρνει απόχρωση προς το πράσινο. Για να γίνει αυτό θα χρειαστεί να περάσει το λιγότερο ένα εκατομμύριο χρόνια. Αυτό και μόνο τα κάνει μοναδικά.
Η πλέον κοινή μορφή ακτινοβολίας είναι τα σωματίδια Άλφα, που ανιχνεύονται εκεί που υπάρχουν κοιτάσματα ουρανίου ή στους υπόγειους συλλέκτες νερού. Όταν ένα διαμάντι εκτεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ακτινοβολία των σωματιδίων αυτών στην επιφάνεια του αρχίζει να σχηματίζεται ένα λεπτό πράσινο στρώμα. Αυτό το στρώμα αφαιρείται τις περισσότερες φορές κατά την διαδικασία της κοπής και μορφοποίησης του.
Στην περίπτωση που βομβαρδιστεί με ακτίνες βήτα και γάμα, το πετράδι πρασινίζει σε μεγαλύτερο βάθος και σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις γίνεται ολόκληρο πράσινο. Μια απόχρωση προς το πράσινο μπορεί να πάρει και όταν θερμανθεί λίγο πιο κάτω από τους 600 βαθμούς Κελσίου. Σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες θα πάρει κίτρινο ή πράσινο χρώμα.
Ο βομβαρδισμός ενός διαμαντιού με ραδιενεργά σωματίδια τείνει να τροποποιεί την κρυσταλλική του δομή με αποτέλεσμα να διαταράσσεται τελείως η ισορροπία των κρυστάλλων και να παίρνει πράσινο χρώμα. Έρχεται και η θερμότητα μετά να διαταράξει ακόμα περισσότερο την ισορροπία με αποτέλεσμα να αλλάζει ακόμα περισσότερο το χρώμα του. Η ακτινοβολία και η θερμότητα προκαλούν μόνιμες παραμορφώσεις.
Επιπροσθέτως, αν θέλουμε να δώσουμε πιο έντονο χρώμα σε κάποια διαμάντια δεν έχουμε παρά να τα υποβάλουμε σε ακτινοβολία. Που σημαίνει πως το διαμάντι ακτινοβολείται αφού έχει πρώτα κοπεί και λειανθεί, έτσι ώστε η εξωτερική επιφάνεια του να αποκτήσει πιο σκούρο χρώμα. Η μέθοδος αυτή όχι μόνο δίδει ένα μόνιμο χρώμα στο διαμάντι, αλλά είναι και αποδεκτή από τον επαγγελματικό κόσμο της βιομηχανίας διαμαντιών.