Η αξιολόγηση των διαμαντιών και των διαφόρων πολύτιμων λίθων αποτέλεσε προοδευτικά την τέχνη της γεμολογίας. Η χρήση όμως των πολύτιμων λίθων στην Ινδία, τη γενέτειρα του διαμαντιού ήταν στην ουσία συμβολική. Παραμένει ωστόσο ακόμα σε χώρο μυστικό και μη αποδεκτό από την επιστήμη η πλευρά αυτή που σχετίζεται με την μεταφυσική και την αστρολογία, η οποία βασίζεται στην Αρχή «όπως απάνω έτσι και κάτω». Η δυσκολία έγκειται αναμφισβήτητα στο γεγονός ότι ο άνθρωπος μπορεί ευκολότερα να αντιληφθεί τον εαυτό του και το περιβάλλον του μέσα από την Τρίτη διάσταση, δηλαδή τον στέρεο υλικό κόσμο, παρά ως αντανάκλαση του ουρανού.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Ουρανό. Γνωρίζουμε ότι αποτελείται από αστέρια, αστεροειδείς κομήτες, μετεωρίτες πλανήτες και άλλα ουράνια σώματα, τα οποία απαρτίζονται από πολλά στοιχεία κρυστάλλινης δομής που δονούνται και διέπονται από ένα υψηλό σύστημα δόνησης. Οι πλανήτες δηλ. θεωρείται ότι αποτελούν οι ίδιοι συμπύκνωση των Κοσμικών Ακτίνων του φωτός -COSMIC RAYS- και εκπέμπουν ενέργεια υπό μορφή πλανητικών ακτίνων σύμφωνα με τα λεγόμενα του Καθηγητή B. Suryanarain Rao. « Οι πλανητικές ακτίνες εκπέμπονται υπό τη μορφή βαρυτικών, ηλεκτρικών και μαγνητικών ενεργειακών πεδίων τα οποία μεταβιβάζονται ως κύματα φωτός.». Και συνεχίζει, « ως εκ τούτου γινόμαστε μάρτυρες του φαινομένου της πρισματικής διάθλασης του φωτός, η οποία παραπέμπει στο ουράνιο τόξο και αντιπροσωπεύει την εσωτερική μας σύνδεση με την θεία πηγή.»
Η Θεωρία αυτή παραπέμπει:
- στα αρχαία γεμολογικά κείμενα της Ινδίας τα οποία εξηγούν ότι το λευκό φως αποτελείται από 7 βασικά και δύο δευτερεύοντα χρώματα, τα οποία αναμειγνύονται μεταξύ τους. Τα 7 βασικά χρώματα γίνονται ορατά όταν το λευκό φως διαθλάται με την βοήθεια ενός πρίσματος ή μίας σταγόνας της βροχής, γεννώντας τα χρώματα του Ουράνιου τόξου, Βιολετί, Λουλακί, Μπλε, Πράσινο, Κίτρινο, Πορτοκαλί και Κόκκινο. Τα 2 δευτερεύοντα είναι οι υπεριώδεις και υπέρυθρες ακτίνες φωτός τα οποία όμως παραμένουν αόρατα.
Aυτά τα κύματα φωτός, όμως, μπορεί να είναι από πολύ μικρά δηλ. κλάσματα του εκατομμυριοστού της ίντσας, μέχρι πολύ μεγάλα, με μήκος εκατομμύρια εκατομμυρίων μιλίων.
Το ίδιο, όμως, συμβαίνει και με την γη μας. Υπάρχουν δομές που σχηματίζουν οργανικές μορφές ζωής , όπως είναι τα φρούτα, τα λαχανικά, τα έντομα, τα ζώα και οι άνθρωποι, και υπάρχουν και οι ανόργανες μορφές ζωής, όπως είναι τα κρύσταλλα π.χ. τα Διαμάντια, τα ρουμπίνια, τα ζαφείρια, τα σμαράγδια και οι χαλαζίες. [1]
Ο στέρεος, όμως, αυτός υλικός κόσμος απαρτίζεται από διάφορα σωματίδια που ονομάζουμε π.χ. νετρόνια, ηλεκτρόνια, φωτόνια κ.α. Αυτά με την σειρά τους δημιουργούν ένα τέτοιο ενεργειακό πεδίο, που ακόμα και αν εμείς στο τελικό του αποτέλεσμα το αισθανόμαστε να έχει υλική υπόσταση, τίποτα από αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα στερεό. Οτιδήποτε αισθανόμαστε, ασχέτως του πόσο ζεστό ή κρύο, μαλακό ή σκληρό είναι, βρίσκεται στο εσωτερικό του σε μια συνεχή, ασύλληπτα γρήγορη κίνηση και περικλείει μέσα του διαφορετικές και μοναδικές δονήσεις, εναρμονισμένες με την κοσμική ενέργεια. Στο σημείο, λοιπόν, αυτό μπορούμε να δούμε ότι η αιτία της ύπαρξής μας είναι ταυτόσημη με την αιτία που υπάρχει και σε οτιδήποτε άλλο ζει μέσα στο Σύμπαν. ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Το Σύμπαν είναι Ενέργεια. Είμαστε από την ίδια ενέργεια που έγιναν οι γαλαξίες, τα νεφελώματα, τα άστρα, οι κομήτες και οι πλανήτες και επιρεαζόμαστε ανάλογα. Κάθε δηλ. πλανήτης μας επηρεάζει ανάλογα με την φύση του.
Στην διάσταση όμως αυτή, όσον αφορά στους φυσικούς νόμους, η ύλη δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί. Μπορεί να διαιρεθεί, να αλλάξει σχήμα, να μεταλλαχθεί. Δεν σταματά όμως ποτέ να κινείται. Τα πρωτόνια, τα ηλεκτρόνια, τα νετρόνια ή τα φωτόνια δεν μπορούν ποτέ να καταστραφούν. Κάθε μόριο δεν είναι παρά ένα μικρό ηλιακό σύστημα. Δεν είναι αυτά τα απειροελάχιστα σωματίδια μέσα στον κόσμο μας, παρά ο Θεός σε δράση.
Η θεωρία αυτή παραπέμπει :
- στην πιο εκλαικευμένη της μορφή, στην ίδια την θεωρία που συναντάμε στους αρχαίους μύθους και τις λαικές παραδόσεις, που μιλούν για την μαγεία των κρυστάλλων, καθώς και στις αντιστοιχίες των πλανητών με τους πολύτιμους λίθους, που έχουν υιοθετήσει οι αστρολόγοι από τα πανάρχαια χρόνια .
- Στην Ινδουιστική παράδοση ο συμβολισμός των Εννέα λίθων παραπέμπει σε ένα αστρολογικό σύστημα και σε ένα Ινδουιστή Θεό. Ειδικότερα ο συσχετισμός των λίθων έχει ως εξής: Το ρουμπίνι με τον Ηλιο, Τα διαμάντια με την Αφροδίτη, το ζαφείρι αναλογεί στον Κρόνο, τα μάτια της Τίγρης στην Ουρά του Δράκου, τα σμαράγδια στον Ερμή, το μαργαριτάρι στο Φεγγάρι, το ζιρκόν στο Κεφάλι του Δράκου, το τοπάζι στον Δία και το κοράλι στον Αρη. Με το να φορέσει κάποιος μια συγκεκριμένη πολύτιμη πέτρα πιστεύεται ότι ενδυναμώνει ή αποδυναμώνει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του πλανήτη που κυβερνά. Υπάρχει δε ένα συγκεκριμένο είδος κοσμήματος το nava-ratna που απαρτίζεται και από τους εννέα αυτούς λίθους. O πιο σπουδαίος λίθος του είναι το ρουμπίνι, ο αντιπρόσωπος του ήλιου, που είναι άλλωστε η ζωοδόχος πηγή. Οι εννέα αυτές πέτρες δεν λατρεύονται απλώς για την μυστική και μαγική τους δύναμη αλλά δείχνουν και τον χαρακτήρα και την διάθεση αυτού που το φοράει. Ετσι κάθε πέτρα έχει και θεραπευτικές αλλά και μαγειρικές ιδιότητες γι΄αυτό και χρησιμοποιούνται από την ιατρική και την μαγειρική. Η μόνη εξαίρεση είναι το ΔΙΑΜΑΝΤΙ . Ανάλογη λατρεία τους αποδίδεται και στην Δύση, ειδικότερα στα χρόνια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης.
Τέτοια κοσμήματα π.χ. ένα κολιέ και ένας αχάτης που τους αποδίδονται μυστικιστικές ιδιότητες βρίσκονται, στο Γερμανικό Εθνικό Μουσείο της Νυρεμβέργης και στο Kunst και Gewerbe του Αμβούργου αντίστοιχα. Η αντιστοιχία των εννέα πετρών με τους εννέα πλανήτες δεν ήταν το μόνο στοιχείο αξιολόγησής τους. Το πολύτιμο μέταλλο με το οποίο ήταν δεμένα είχε επίσης μία συμβολική έννοια. Ο χρυσός και το ασήμι δεν αντιπροσωπεύουν μόνο τον Ηλιο και το Φεγγάρι αλλά τους Αγιους Ποταμούς. Τον Γάγγη και τον Jumma. Οπως οι πολύτιμοι λίθοι, έχουν και αυτοί βρει την θέση τους στον κύκλο το συμβολικό λόγω των ιατρικών ιδιοτήτων τους.
- Στον Μεγάλο Γιόγκι Παραμχάνσα Γιογκανάντα ο οποίος έχει κατανοήσει τις βαθιές αυτές αλήθειες και ο οποίος αναφέρει ότι «Τα μαργαριτάρια και άλλα κοσμήματα, καθώς και τα μέταλλα και τα φυτά όταν αγγίζουν το ανθρώπινο δέρμα, ασκούν μια ηλεκτρομαγνητική επίδραση πάνω στα κύτταρα..» και
- Στον σύγχρονό μας Αμερικανό ψυχικό Εντγκαρ Κέυση, ο οποίος είχε πει ότι κάθε πλανήτης δονείται σε ένα διαφορετικό ρυθμό κραδασμών, οι οποίοι διεισδύουν στο σώμα της γης και φορτίζουν τις «φλέβες» των ορυκτών της.
Σύμφωνα με τον Εντγκαρ Κέυση, θεωρείται ότι μπορεί ο άνθρωπος να αντλήσει κάποια γνώση ώστε να πέσει φως στον μηχανισμό της «ηλεκτρομαγνητικής επιρροής». Ο Εντγκαρ Κέυση μιλά μέσα από Υπαγορεύσεις (ψυχικές μέθοδοι) για τις ιδιότητες των πετρών ανάλογα με τις δονήσεις τους και για το πώς αυτές σχετίζονται με το ανθρώπινο σώμα.
Ισχυρίζεται ο ανωτέρω ότι μια πέτρα, της οποίας τις θετικές και αρνητικές δονήσεις μέσα της είμαστε σε θέση πλέον μετά από ορυκτολογική ανάλυση να γνωρίζουμε, μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σύμφωνη με τις δονήσεις ενός συγκεκριμένου σώματος…..«Τα ίδια τα στοιχεία του σώματος- μέσα από τα οποία εκδηλώνονται το πνεύμα και ο νους- είναι ατομικά στη φύση τους. Το σώμα του ανθρώπου περιέχει άνθρακα και διάφορα μεταλλικά στοιχεία που υπάρχουν επίσης στα φυτά, τα μέταλλα και τα κοσμήματα, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να είναι πιο αποτελεσματική»…. καθώς κατά τον Κέϋση αυτό βοηθά στην ένωση, όπως συμβαίνει σε μια σχέση « Γιατί η πέτρα στέλνει προς τα έξω και τραβά προς τα μέσα…μέσω των θετικών-αρνητικών δονήσεων.» Ετσι θεωρεί ότι η πέτρα που βρίσκεται σε συμπάθεια με ένα σώμα που επίσης είναι ευαίσθητο, βοηθά στην «ανύψωση» της ευαισθησίας του σώματος, όπως ακριβώς μια ηλεκτρική δόνηση σε μια εναλλασσόμενη δύναμη θα ενισχυόταν από την πρόσθεση δυνάμεων ηλεκτρικής δόνησης που εκπέμπονται από άλλα κανάλια, κάνοντάς την έτσι πιο ισχυρή.
Και επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι όπως μπορούμε να εξοπλίσουμε ένα σπίτι με μια χάλκινη κεραία για να απορροφά τους κεραυνούς, έτσι και το σώμα μας μπορούμε να το προστατέψουμε με ορισμένους τρόπους καθώς οι ηλεκτρικές και μαγνητικές ακτινοβολίες που κυκλοφορούν αδιάκοπα στο σύμπαν, επηρεάζουν το σώμα του ανθρώπου για καλό και για κακό.
Και συνεχίζει λέγοντας …
Για την καταπολέμηση των δυσμενών επιδράσεων που έχουν ορισμένες αδιόρατες κοσμικές επιρροές ανακαλύφθηκε από σοφούς ότι τα αμιγή μέταλλα και ορυκτά εκπέμπουν ένα αστρικό φως που καταπολεμά σε μεγάλο βαθμό τις αρνητικές έλξεις των πλανητών. ΟΜΩΣ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΠΕΤΡΑΔΙΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΚΑΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ και θα πρέπει να φοριούνται πάνω στο δέρμα. (2285-1) Και αυτό δεν είναι δεισιδαιμονία, ως φυλαχτό για καλή τύχη. Ακόμα και ένας κοινός χάλυβας, μπορεί να προλαμβάνει τις ασθένειες καθώς θα ιονίζει το σώμα με τις ίδιες του τις δονήσεις, έτσι ώστε αυτό να αντιστέκεται στο κρυολόγημα, στη συμφόρηση, και στις τάσεις διαταραχής των βλεννογόνων του λαιμού και των ρινικών κοιλοτήτων (1842-1). Ο δε λαζουρίτης, όταν φοριέται κοντά στο σώμα, είναι καλός για τη γενική υγεία του σώματος. Λέει δε ότι τα μαργαριτάρια και τα διαμάντια είναι πέτρες που φέρνουν τις δονητικές αντιδράσεις και τις εμπειρίες στο περιβάλλον της οντότητας…και όταν το διαμάντι είναι κοντά στο σώμα οι δονήσεις του διατηρούν τις δονήσεις του σώματος σε καλύτερο συντονισμό με το άπειρο και όχι απλώς με τα νοητικά ή υλικά πράγματα της ζωής (5322-1)
Και το ζητούμενο. Ποιο είναι: Να ανυψωθεί ο άνθρωπος προς τι; Προς μια αύξηση της ευαισθησίας του σώματος, ως προς το τι αναζητά.
Ομως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσον αφορά την επιλογή της κατάλληλης προς το σώμα πολύτιμης πέτρας, καθώς, αν και είναι η ίδια η φύση της πέτρας που την κάνει αποτελεσματική για οποιοδήποτε ανθρώπινο σώμα, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική για εκείνο το σώμα του οποίου οι θετικές και αρνητικές δονήσεις είναι σύμφωνες με αυτές της πέτρας. Όμως κατά τον Κέυση για την επιλογή της σωστής πολύτιμης πέτρας δεν αρκεί το χρώμα ή ο μήνας γέννησης για την επιλογή αυτή. Σύμφωνα με τον Κέυση απαραίτητη είναι η συνολική κατανόηση του εαυτού, ώστε σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις να βρεθεί και φορεθεί, μετά από προσωπικά πειράματα με ένα συγκεκριμένο πολύτιμο λίθο, η σωστή ουσία η απαραίτητη για το δονητικό πρότυπο ή την ψυχική δύναμη του καθενός. Η διαδικασία αυτή χρειάζεται αυτοπαρατήρηση του εαυτού, των σκέψεων και αντιδράσεων του ανθρώπου για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος τις θετικές, αρνητικές, ή ουδέτερες επιδράσεις της πέτρας ή του μετάλλου προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος πολύτιμος λίθος. Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι όταν δεν υπάρχει επαφή με το θεϊκό νου ή τα ακασικά αρχεία, δεν μπορεί να γίνει γνωστή με βεβαιότητα η πέτρα ή το μέταλλο που θα είναι πιο ωφέλιμο για κάθε έναν από εμάς. Βέβαια λέγεται και πάλι από τον Κέυση ότι εάν θα μπορούσε να ερμηνευθεί σωστά η αύρα, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο γιατί η αύρα είναι ταυτόχρονα και υλικές και πνευματικές επιδράσεις που υπερισχύουν αναλόγως, όπου π.χ. με την υποταγή της ύλης, το πνευματικό λάμπει, 361-4, η επιλογή θα ήταν ευκολότερη. Μας δίνει δε ένα παράδειγμα λέγοντας: «Εκείνοι των οποίων η αύρα περιέχει τα ζώδια της φωτιάς δεν πρέπει να φορούν ποτέ οπάλια, γιατί θα μαραίνουν ακόμη και τα λουλούδια, όταν τα φορούν πάνω στο σώμα τους (5294-1)
Καταλήγοντας, λοιπόν, θα λέγαμε ότι σύμφωνα με τις «υπαγορεύσεις» του Εντγκαρ Κέυση, οι πολύτιμοι λίθοι αποτελούν μέσο που βοηθά τον άνθρωπο να συντονιστεί με τις Δημιουργικές Δυνάμεις του Σύμπαντος, καθώς οι δονητικές δυνάμεις που προέρχονται από ορισμένες πέτρες αλλά και μέταλλα συνεργάζονται με παρόμοιες δυνάμεις που εμφανίζονται μέσα στον άνθρωπο. Ετσι οι άνθρωποι μπορούν και να δεχτούν αλλά και να εκπέμψουν θεραπευτικές δονήσεις, να πνευματικοποιήσουν τις επιθυμίες τους, ή να αναπτυχθούν πνευματικά και να βελτιώσουν την νοητική αλλά και σωματική τους κατάσταση.
Καθώς όμως η αρμονία του σύμπαντος εκδηλώνεται σε μοριακό πλέον επίπεδο, βλέπουμε η διεργασία αυτή να γίνεται αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Οι επιστήμονες προσπαθούν να ανασύρουν αποδείξεις σχετικά με την δημιουργία και την τυχόν επιρροή των κρυσταλλικών δομών στον άνθρωπο.
Μία λοιπόν από τις σημαντικές έρευνες είναι η εξής . Οταν μετράται το μήκος κύματος των ορατών έγχρωμων ακτίνων φωτός, η υπέρυθρη ακτίνα φωτός δείχνει να έχει το μεγαλύτερο μήκος κύματος, ενώ η υπεριώδης το μικρότερο μήκος κύματος. Είναι αξιοσημείωτο δε ότι το μήκος κύματος των έγχρωμων ακτίνων φωτός, οι οποίες πηγάζουν από κάθε έναν ξεχωριστά από τους εννέα πλανήτες, πιστεύεται ότι ταιριάζει με το μήκος κύματος του λίθου που του αντιστοιχεί: πχ. το μήκος κύματος του φωτός που προέρχεται από τον ήλιο είναι ίδιο με αυτό του ρουμπινιού. Και τα δύο δε είναι κόκκινα. Κατ΄επέκταση, αστρολογικά, ένας από τους Λίθους που αντιστοιχούν στον Ηλιο είναι το ρουμπίνι με την λογική που θέλει την καθεμία από τις βασικές μονάδες ενέργειας που δομούν το ρουμπίνι και στην ουσία τους δεν είναι ύλη αλλά κραδασμοί, εναρμονισμένες στην Κοσμική Ενέργεια.
- Στο σημείο, λοιπόν, αυτό μπορούμε να αναφέρουμε την βιολόγο Μάρσα Ανταμς η οποία, μετά από πολυετή πειράματα στην Σχολή του Πανεπιστημίου του Στάνφορτν, έφθασε στο συμπέρασμα ότι τα φαινόμενα των μεταβολών στο γεωμαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας προκαλούν μεταβολές στις βιολογικές και ψυχολογικές καταστάσεις των ανθρώπων.
- Πολύ σημαντική, επίσης, είναι η επιστημονική έρευνα του Μαρσέλ Βόγκελ επιστήμονα και ερευνητή της ΙΒΜ στον τομέα των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ο οποίος διαπίστωσε ότι όταν προέβαλε μια σκέψη σε ένα ρευστό κρύσταλλο, όταν αυτός κρυσταλλωνόταν έπαιρνε την μορφή της σκέψης του. Εφθασε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι " οι λίθοι είναι σπουδαίες οντότητες. Είναι ζωντανοί, αναπνεύουν, μεταβιβάζουν, αλληλεπιδρούν, λάμπουν, πάλλονται. Εκπέμπουν δονήσεις και συχνότητες, οι οποίες ασκούν πανίσχυρες επιδράσεις στην καρδιά και σ' ολόκληρο το σώμα”.
- Αλλο σημείο αναφοράς, σύμφωνα με το περιοδικό Le Point είναι το σημαντικό βιβλίο «το Μυστήριο των Κρυστάλλινων Κρανίων» των δύο γάλλων Γεωλόγων δόκτωρος Πουατιέ και Λε Μουέλ που καταλήγει σε εκπληκτικά συμπεράσματα, καθώς και οι πρόσφατες μελέτες των σεισμών που οδήγησαν και άλλους επιστήμονες σε παρόμοια συμπεράσματα.(Το Τραγούδι των Κρυστάλλων του Δ. Κουτσούκη.)
Συμπερασματικά, βέβαια, θα λέγαμε ότι στην εποχή μας οι κρύσταλλοι, δηλ. η κρυσταλλοποίηση και υλοποίηση του φωτός, χρησιμοποιούνται στα πλέον πρακτικά επίπεδα της καθημερινής μας ζωής. Χρησιμοποιούνται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το φωτογραφικό φιλμ, τα ρολόγια, σε μικροχειρουργικές επεμβάσεις με λέιζερ, σε χειρουργικά εργαλεία, στην τεχνολογία του διαστήματος και στις πιστωτικές μας κάρτες αλλά και ως το τελευταίο σκαλοπάτι στην τελευταία κλίμακα των θεραπευτικών τεχνών. Δεν παύουν όμως οι κρύσταλλοι να είναι εργαλεία. Πρέπει συνεπώς να χρησιμοποιούνται σωστά, με σύνεση, ως δάσκαλοι και οδηγοί γιατί αναμφίβολα αντανακλούν και εκδηλώνουν το φως, το οποίο αποτελεί τον κοινό παρανομαστή όλης της δημιουργίας. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να μάθουμε να χρησιμοπούμε το δικό μας φως και τις δικές μας εσωτερικές πηγές.