Ωκεανοί από διαμάντια σε Ουρανό και Ποσειδώνα
Σύμφωνα με το Discovery News είναι μεγάλες οι πιθανότητες να πλέουν ολόκληρα παγόβουνα από διαμάντια στους ωκεανούς του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Η πληροφορία αυτή βασίζεται στο σημείο ζέσεως των διαμαντιών και ενδεχομένως να υπάρχουν ολόκληροι ωκεανοί από διαμάντια σε άλλους μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.
Η όλη ιδέα ότι ενδεχομένως να υπάρχουν διαμάντια σε μακρινούς πλανήτες βασίζεται σε κάτι απλό: τα διαμάντια τείνουν να συμπεριφέρονται όπως το νερό όταν εκτεθούν σε υπερβολικά ακραίες θερμοκρασίες (υψηλές ή χαμηλές). Μάλιστα, επειδή πρόκειται για πάρα πολύ σκληρό πετράδι δύσκολα θα φτάσει σε σημείο που θα αρχίσει να τήκεται. Επιπροσθέτως, όταν βρεθεί σε πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες τείνει να μετατρέπεται σε γραφίτη. Από τη στιγμή που ένα διαμάντι μετατραπεί σε γραφίτη, μπορεί να αποκτήσει υγρά μορφή.
Βέβαια, για να φτάσουν τα διαμάντια σε σημείο τήξης, προϋποθέτει περιβάλλον όπου επικρατούν υψηλές πιέσεις. Ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός είναι δύο πλανήτες με ατμόσφαιρα όπου επικρατούν υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν τις ίδιες περιβαλλοντολογικές συνθήκες με αυτές που επικρατούν στους συγκεκριμένους πλανήτες. Πήραν ένα μικροσκοπικό διαμαντάκι και άρχισαν να το βομβαρδίζουν με ακτίνες λέιζερ σε ιδιαίτερα υψηλές πιέσεις. Το διαμάντι υγροποιήθηκε σε τόσο υψηλές πιέσεις, που θεωρούνται αδιανόητες για τη Γη. Όταν οι επιστήμονες άρχισαν να μειώνουν τη θερμοκρασία και τη πίεση, άρχισαν να εμφανίζονται συστάδες από διαμάντια. Οι συστάδες αυτές άρχισαν να επιπλέουν, πράγμα που άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Αυτό οδήγησε την επιστημονική ομάδα στο συμπέρασμα ότι τα διαμάντια συμπεριφέρονται όπως το νερό.
Η ύπαρξη ολόκληρων ωκεανών από διαμάντια στον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, όπως εικάζουν οι επιστήμονες, μπορεί να δικαιολογήσει και τα ασυνήθιστα μαγνητικά τους πεδία. Οι δύο αυτοί πλανήτες, σε αντίθεση με τη Γη, έχουν μαγνητικούς πόλους που δεν συμβαδίζουν με τη θέση που βρίσκονται οι γεωγραφικοί τους πόλοι.
Επιστροφή στα νέα Η όλη ιδέα ότι ενδεχομένως να υπάρχουν διαμάντια σε μακρινούς πλανήτες βασίζεται σε κάτι απλό: τα διαμάντια τείνουν να συμπεριφέρονται όπως το νερό όταν εκτεθούν σε υπερβολικά ακραίες θερμοκρασίες (υψηλές ή χαμηλές). Μάλιστα, επειδή πρόκειται για πάρα πολύ σκληρό πετράδι δύσκολα θα φτάσει σε σημείο που θα αρχίσει να τήκεται. Επιπροσθέτως, όταν βρεθεί σε πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες τείνει να μετατρέπεται σε γραφίτη. Από τη στιγμή που ένα διαμάντι μετατραπεί σε γραφίτη, μπορεί να αποκτήσει υγρά μορφή.
Βέβαια, για να φτάσουν τα διαμάντια σε σημείο τήξης, προϋποθέτει περιβάλλον όπου επικρατούν υψηλές πιέσεις. Ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός είναι δύο πλανήτες με ατμόσφαιρα όπου επικρατούν υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν τις ίδιες περιβαλλοντολογικές συνθήκες με αυτές που επικρατούν στους συγκεκριμένους πλανήτες. Πήραν ένα μικροσκοπικό διαμαντάκι και άρχισαν να το βομβαρδίζουν με ακτίνες λέιζερ σε ιδιαίτερα υψηλές πιέσεις. Το διαμάντι υγροποιήθηκε σε τόσο υψηλές πιέσεις, που θεωρούνται αδιανόητες για τη Γη. Όταν οι επιστήμονες άρχισαν να μειώνουν τη θερμοκρασία και τη πίεση, άρχισαν να εμφανίζονται συστάδες από διαμάντια. Οι συστάδες αυτές άρχισαν να επιπλέουν, πράγμα που άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Αυτό οδήγησε την επιστημονική ομάδα στο συμπέρασμα ότι τα διαμάντια συμπεριφέρονται όπως το νερό.
Η ύπαρξη ολόκληρων ωκεανών από διαμάντια στον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, όπως εικάζουν οι επιστήμονες, μπορεί να δικαιολογήσει και τα ασυνήθιστα μαγνητικά τους πεδία. Οι δύο αυτοί πλανήτες, σε αντίθεση με τη Γη, έχουν μαγνητικούς πόλους που δεν συμβαδίζουν με τη θέση που βρίσκονται οι γεωγραφικοί τους πόλοι.