Τα παγωμένα βουνά της Ανταρκτικής κρύβουν σημαντικά κοιτάσματα διαμαντιών
Αυστραλοί επιστήμονες μελέτησαν τα πετρώματα των παγωμένων βουνών Prince Charles της Ανταρκτικής και διαπίστωσαν ότι έχουν την ίδια σύνθεση με τα πετρώματα που συνήθως περιέχουν διαμάντια. Βέβαια, υπάρχει και η Διεθνής Συνθήκη του 1991 σύμφωνα με την οποία τίθεται το πλαίσιο προστασίας της εκμετάλλευσης της παγωμένης ηπείρου και ιδιαίτερα των εξορύξεων, αν και αυτό δεν φαίνεται να πτόησε καθόλου την ομάδα των επιστημόνων η οποία κατάφερε να κάνει μια σημαντική ανακάλυψη ίσως για το μέλλον. «Τα δείγματα, που συλλέξαμε έχουν την ίδια υφή και πανομοιότυπη ορυκτολογική και γεωχημική σύνθεση με τους κυμπερλίτες της Ομάδας 1», δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας Greg Yaxley από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Καμπέρα.
Αυτό σημαίνει ότι η σύνθεση του ορυκτού είναι πανομοιότυπη με εκείνη σε άλλες περιοχές του κόσμου όπου έχουν βρεθεί διαμάντια, σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας, η οποία επικεντρώνεται μόνο στα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής και όχι στη δυνατότητα της εξόρυξης. «Βέβαια, ακόμα και οι κυμπερλίτες της Ομάδας 1 είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμες μόνο κατά το 10 %, γι 'αυτό η οποιαδήποτε δραστηριότητα εξόρυξης διαμαντιών στην Ανταρκτική πρέπει να είναι σχεδιασμένη με μεγάλη προσοχή», πρόσθεσε ο Yaxley.
Η μελέτη έδειξε ότι τα κοιτάσματα κιμπερλίτη σπρώχτηκαν προς την επιφάνεια πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια, όταν η σημερινή Αφρική, η χερσόνησος της Αραβίας, η Νότια Αμερική, η Ινδική ήπειρος, η Αυστραλία και η Ανταρκτική ήταν ενωμένες σε μια υπερήπειρο, την Γκοντβάνα. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια μόλις και μετά βίας ανακαλύφτηκαν μεγάλα ορυχεία διαμαντιών, με αποτέλεσμα η νέα αυτή ανακάλυψη να αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον ανακάλυψης νέων πόρων μέχρι το 2020. Στην πραγματικότητα, η τελευταία σημαντική ανακάλυψη ήταν το ορυχείο Murrow της Rio Tinto στη Ζιμπάμπουε το 1997. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμα μελετηθεί τα φυσικά εμπόδια που θα προκύψουν από την έναρξη των εργασιών εξόρυξης στην Ανταρκτική, καθώς η ήπειρος καλύπτεται κατά το 99% από πάγο που φτάνει σε πάχος τα τρία με τέσσερα χιλιόμετρα.
Επιστροφή στα νέα Αυτό σημαίνει ότι η σύνθεση του ορυκτού είναι πανομοιότυπη με εκείνη σε άλλες περιοχές του κόσμου όπου έχουν βρεθεί διαμάντια, σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας, η οποία επικεντρώνεται μόνο στα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής και όχι στη δυνατότητα της εξόρυξης. «Βέβαια, ακόμα και οι κυμπερλίτες της Ομάδας 1 είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμες μόνο κατά το 10 %, γι 'αυτό η οποιαδήποτε δραστηριότητα εξόρυξης διαμαντιών στην Ανταρκτική πρέπει να είναι σχεδιασμένη με μεγάλη προσοχή», πρόσθεσε ο Yaxley.
Η μελέτη έδειξε ότι τα κοιτάσματα κιμπερλίτη σπρώχτηκαν προς την επιφάνεια πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια, όταν η σημερινή Αφρική, η χερσόνησος της Αραβίας, η Νότια Αμερική, η Ινδική ήπειρος, η Αυστραλία και η Ανταρκτική ήταν ενωμένες σε μια υπερήπειρο, την Γκοντβάνα. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια μόλις και μετά βίας ανακαλύφτηκαν μεγάλα ορυχεία διαμαντιών, με αποτέλεσμα η νέα αυτή ανακάλυψη να αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον ανακάλυψης νέων πόρων μέχρι το 2020. Στην πραγματικότητα, η τελευταία σημαντική ανακάλυψη ήταν το ορυχείο Murrow της Rio Tinto στη Ζιμπάμπουε το 1997. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμα μελετηθεί τα φυσικά εμπόδια που θα προκύψουν από την έναρξη των εργασιών εξόρυξης στην Ανταρκτική, καθώς η ήπειρος καλύπτεται κατά το 99% από πάγο που φτάνει σε πάχος τα τρία με τέσσερα χιλιόμετρα.