Ο Lodewyk van Berken, γεννημένος στα μέσα προς τα τέλη του 15ου αιώνα, ήταν ένας Φλαμανδός κοσμηματοποιός και κόπτης διαμαντιών, γνωστός για την επινόηση του scaif, ενός τροχού στίλβωσης εμποτισμένου με ένα μείγμα λαδιού και διαμαντόσκονης. Η συσκευή έφερε επανάσταση στη βιομηχανία κοπής διαμαντιών και συνέβαλε στην αύξηση της δημοτικότητάς τους. Με το scaif, κατέστη δυνατό να γυαλιστούν όλες τις πτυχές του διαμαντιού συμμετρικά σε γωνίες που αντανακλούν καλύτερα το φως.
Ο Van Berken γεννήθηκε στην Μπριζ. O Κάρολος ο Φαλακρός, δούκας της Βουργουνδίας, έγινε σύντομα προστάτης του και το 1470 τού ανέθεσε να κόψει ένα διαμάντι 137 καρατίων (27,4 g), αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως το διαμάντι της Φλωρεντίας. Ο Van Berken πειραματίστηκε με τρία διαμάντια που ανήκαν στον προστάτη του: το πρώτο ήταν το Beau Sancy, το δεύτερο πέρασε στην ιδιοκτησία του Πάπα Σίξτου του Ε΄, και το τρίτο κληροδοτήθηκε από τον Κάρολο στον Λουδοβίκο τον ΙΑ΄. Ένα μπρούτζινο άγαλμα του van Berken, αναπαριστάμενου με ένα διαμάντι στο χέρι, βρίσκεται στην συνοικία των διαμαντιών της Αμβέρσας.
Ο Van Berken γεννήθηκε στην Μπριζ. O Κάρολος ο Φαλακρός, δούκας της Βουργουνδίας, έγινε σύντομα προστάτης του και το 1470 τού ανέθεσε να κόψει ένα διαμάντι 137 καρατίων (27,4 g), αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως το διαμάντι της Φλωρεντίας. Ο Van Berken πειραματίστηκε με τρία διαμάντια που ανήκαν στον προστάτη του: το πρώτο ήταν το Beau Sancy, το δεύτερο πέρασε στην ιδιοκτησία του Πάπα Σίξτου του Ε΄, και το τρίτο κληροδοτήθηκε από τον Κάρολο στον Λουδοβίκο τον ΙΑ΄. Ένα μπρούτζινο άγαλμα του van Berken, αναπαριστάμενου με ένα διαμάντι στο χέρι, βρίσκεται στην συνοικία των διαμαντιών της Αμβέρσας.