Το Χρηματιστήριο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Διαμαντιών (WFDB) και η Διεθνής Ένωση Κατασκευαστών Διαμαντιών (IDMA)* οργάνωσαν το 1975 την «Κοινή Επιτροπή», η οποία επιφορτίστηκε με την πραγματοποίηση ενός σκοπού, την δημιουργία δεσμευτικών οδηγιών για την αξιολόγηση της ποιότητας των διαμαντιών. Το 1978 από αυτήν την «Κοινή Επιτροπή» προέκυψε το International Diamond Council (IDC) – (Διεθνές Συμβούλιο Διαμαντιών). Στόχος του διεθνούς αυτού συμβουλίου ήταν η επινόηση κανόνων πάνω στο εμπόριο των διαμαντιών, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν γενικευμένη εφαρμογή, με συνέπεια σε όλον τον κόσμο. Εκτός δηλαδή της ευρέσεως των απαραίτητων κανόνων το Διεθνές Συμβούλιο Διαμαντιών πρέπει να εξασφαλίσει την παγκόσμια πραγματοποίηση και εφαρμογή τους. Αυτοί οι «Διεθνείς Κανόνες για την Αξιολόγηση των Διαμαντιών» σχεδιάστηκαν σε συνεργασία με την «Μεγάλη Επιτροπή των Διαμαντιών» (HRD) στην Αμβέρσα, και συμφωνούν σε πολλά σημεία με τους κανόνες της CIBJO. Οι κανόνες του IDC χρησιμοποιούνται στα μεγαλύτερα γεμολογικά εργαστήρια, όπως στο Diamond Testing Laboratory της Γερμανίας (γεμολογικό ερευνητικό εργαστήριο) στο Idar-Oberstein) και στην Αμβέρσα από το HRD.
Ιστορικά στοιχεία για το IDC
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 60 και τις αρχές της δεκαετίας του 70 οι δύο μεγαλύτεροι συνδικαλιστικοί φορείς της βιομηχανίας παραγωγής διαμαντιών – η Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαμαντέμπορων (WFDB) και η Διεθνής Ένωση Κατασκευαστών Διαμαντιών (IDMA) – συνειδητοποίησαν πως αυξάνει με αστρονομική ταχύτητα ο αριθμός των ιδιωτικών εργαστηρίων που αναλαμβάνουν να κάνουν εκτιμήσεις σε διαμάντια και παράλληλα, κάθε εργαστήρι χρησιμοποιούσε το δικό του σύστημα εκτιμήσεων, το οποίο διαφήμισε σαν το πλέον αξιόπιστο όλων. Τότε ήταν που αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους και να δημιουργήσουν τον δικό τους φορέα που θα έβαζε τάξη σε όλη αυτή την «αναρχία». Έτσι κατά την συνέλευση των μελών του Παγκόσμιου Κογκρέσου Διαμαντιών, που έγινε στο Άμστερνταμ το 1975, οι δύο φορείς δημιουργούν μια κοινή επιτροπή, που αργότερα μετονομάστηκε σε Διεθνές Συμβούλιο Διαμαντιών (IDC).Ζητήθηκε, παράλληλα, από διάφορους ειδικούς πάνω στην κοπή των διαμαντιών και εμπόρους από το Άμστερνταμ, την Αμβέρσα, το Idar-Oberstein, το Γιοχάνεσμπουργκ και το Τελ Αβίβ, να δημιουργήσουν ένα ρητό και σαφές σύστημα κανονισμών βάσει του οποίου θα γίνονταν οι εκτιμήσεις στα διαμάντια. Η επιτροπή κατέθεσε τις προτάσεις της στο Παγκόσμιο Κογκρέσο Διαμαντιών, που έγινε το 1978 στο Τελ Αβίβ, οι οποίες ψηφίστηκαν ομόφωνα και έτσι προέκυψαν οι «Παγκόσμιοι Κανονισμοί Εκτίμησης των Διαμαντιών». Το 1980 οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ αποφάσισαν να αλλάξουν την ψήφο τους από θετική σε απλή αποχή.
Με τους κανόνες αυτούς συμμορφώθηκαν αρχικά τρία εργαστήρια, τα οποία τους τηρούν μέχρι σήμερα, το Diamond Lab του HRD στην Αμβέρσα, το Συμβούλιο Διαμαντιών της Νοτίου Αφρικής στο Γιοχάνεσμπουργκ και το Diamant Prüflabor (DPL) στο Idar-Oberstein. Το Συμβούλιο ευελπιστεί πως θα ακολουθήσουν και άλλα εργαστήρια πέραν των τριών παραπάνω, τα οποία έχουν, μάλιστα, έχουν εκπονήσει τον κανονισμό προτύπων του συμβουλίου (ειδικά ως προς αυτό το μεγαλύτερο βάρος του ερευνητικού σκέλους έγινε από το HRD της Αμβέρσας.
Αξίζει, παράλληλα, να αναφέρουμε πως από το 1975 μέχρι σήμερα έχει αισθητά βελτιωθεί το σύστημα των προτύπων και ειδικότερα από την στιγμή που εντάχθηκε στον διεθνή οργανισμό ISO. Τα πρώτα πιστοποιητικά διασφάλισης της ποιότητας χορηγήθηκαν στα εργαστήρια HRD Antwerp και Diamant Prüflabor (DPL). Σήμερα ο αριθμός των εργαστηρίων τείνει να αυξάνει σταδιακά.
Το 1995 έγιναν ορισμένες μικρές τροποποιήσεις στους κανονισμούς. Παράλληλα, τον Νοέμβριο 2005 το Συμβούλιο πρότεινε αναθεώρηση της ορολογίας και νομενκλατούρας, η οποία έγινε αποδεκτή από τους προέδρους των WFDB και IDMA στην συνέλευση του Ντουμπάι. Διαφωνία υπήρξε ως προς την πιστοποίηση των συνθετικών διαμαντιών όπου το μεν IDMA ψήφισε υπέρ ενώ το WFDB κατά. Λύση έχει πλέον βρεθεί και ως προς αυτό.
Τα τελευταία χρόνια οι φορείς IDC και CIBJO συνεργάζονται στενά με στόχο την ενιαία τυποποίηση της ονοματολογίας για τα συνθετικά διαμάντια (τα γνωστά ζιρκόν). Τελεσίδικη απόφαση δεν υπάρχει ακόμα εφόσον οι δύο φορείς μελετούν την ονοματολογία που χρησιμοποιείται σε διάφορα άλλα πρότυπα που αφορούν τα διαμάντια.
Επίσης, στην 33η συνέλευση των μελών του Παγκόσμιου Κογκρέσου Διαμαντιών, που έγινε στην Σαγκάι της Κίνας τον Μάιο 2008, προτάθηκε και άλλη αναθεώρηση των διεθνών κανονισμών, την οποία αποδέχτηκαν WFDB και IDMA. Έκτοτε μελετάται η εφαρμογή κάποιων μικροδιορθώσεων στο γενικό σύστημα των κανονισμών.
Δομή του IDC
Το Διεθνές Συμβούλιο Διαμαντιών μπορεί να φαίνεται σαν ανεξάρτητος φορέας, με γνώμονα το εύρος της βιομηχανίας, αλλά δεν είναι έτσι. Στην πραγματικότητα πρόκειται για φορέα που βρίσκεται κάτω από τον άμεσο έλεγχο των δύο οργανισμών που το δημιούργησαν, του WFDB και του IDMA. Επιπροσθέτως, οι κανονισμοί που δημιούργησε, οφείλονται στην αγόγγυστη εργασία και μελέτη δεκαετιών τόσο από τα στελέχη των δύο παραπάνω φορέων, όσο και από την πιστή συμμετοχή μεγάλων ονομάτων στον χώρο της γεμολογίας και της βιομηχανίας. Οι πρώτοι κανονισμοί δημοσιεύτηκαν το 1978, μετά ήλθε η αναθεώρηση τους το 1995 και έχουμε φτάσει μέχρι τη πρόσφατη, που έγινε το φθινόπωρο του 2008.Το Διεθνές Συμβούλιο συνέρχεται σε σώμα σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπου συζητούνται αρκετά φλέγοντα θέματα και προτείνονται διάφορες εισηγήσεις. Παράλληλα, οι συζητήσεις περιστρέφονται και γύρω από νέες ιδέες.
Το προεδρείο του, το οποίο αποτελείται από εκπροσώπους των κέντρων διακίνησης διαμαντιών και ειδικούς μεγάλων γεμολογικών εργαστηρίων, συνεργάζεται στενά με άλλους φορείς της βιομηχανίας, ιδιαίτερα στο αποδεδειγμένα περίπλοκο ζήτημα της ονοματολογίας. Βασικός στόχος, είναι οι κανονισμοί να έχουν απλή, ακριβή και πρακτική μορφή.