Το Χρυσό Ιωβηλαίο είναι προς το παρόν το μεγαλύτερο κομμένο διαμάντι στον κόσμο. Τον τίτλο κατείχε από το 1908 το Cullinan I, γνωστό και ως «Μεγάλο Αστέρι της Αφρικής» (Great Star of Africa). Αυτό έμελε να αλλάξει όταν το 1985 ανακαλύφθηκε ένα τεράστιο καφέ διαμάντι 755,5 καρατίων, στην παραγωγική περιοχή του «μπλε εδάφους» (blue ground), όπου βρίσκεται το γνωστό «Αρχαίο Ορυχείο» (Premier mine) της Νοτίου Αφρικής. Από αυτό το διαμάντι λίγα χρόνια αργότερα προέκυψε ένα υπέροχο καφεκίτρινο πετράδι βάρους 545,67 καρατίων.
Το συγκλονιστικό είναι ότι στο συγκεκριμένο ορυχείο βρέθηκαν το Cullinan το 1905 (το μεγαλύτερο διαμάντι όλων των εποχών), το διαμάντι Taylor-Burton το 1966, αλλά και το Centenary το 1986.
Το «ανώνυμο καφέ» (Unnamed Brown), όπως ονομάστηκε αρχικά εξαιτίας του χρώματός του, θεωρήθηκε από πολλούς ως μη επενδύσιμη πέτρα και γιʼ αυτό χάριν αστείου χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο «άσχημος νεοσσός». Ευτυχώς αποφασίστηκε από τους De Beers να δοθεί για επισταμένη μελέτη και εξέταση στον ειδήμονα Gabriel Tolkowsky, ο οποίος σχεδίασε και την τελική κοπή του. Ο ίδιος είχε επιμεληθεί και την κοπή του Centenary. [Το Centenary είναι το μεγαλύτερο κομμένο διαμάντι (273,85 καράτια) στον κόσμο με τέλεια χαρακτηριστικά (τελείως άχρωμο και απαλλαγμένο από εγκλείσματα)].
Αυτός το μελέτησε με ειδικά και εξειδικευμένα όργανα που είχαν αρχικά σκοπό να χρησιμοποιηθούν για την μελέτη και κοπή του αψεγάδιαστου και τελείως άχρωμου Centenary. Τελικά το «ανώνυμο καφέ» θα ήταν η πρώτη πέτρα στην οποία θα εφαρμοζόντουσαν οι παραπάνω τεχνικές και τα νέα όργανα. Αυτό φυσικά περιείχε ένα ποσοστό επικινδυνότητας, όμως τότε το «ανώνυμο καφέ» έμοιαζε ως το τέλειο πειραματόζωο για την διαπίστωση της αξιοπιστίας τους, διότι τελικά δεν θα χανόταν και δεν θα καταστρεφόταν πέτρα σπάνιας ομορφιάς.
(Στο σημείο αυτό οφείλουμε να αναφέρουμε ότι ο Marcel Tolkowsky είναι ο πατέρας της σύγχρονης στρογγυλής brilliant κοπής).
Νωρίτερα το «ανώνυμο καφέ» μεταφέρθηκε στην Ταϊλάνδη από την Ταϊλανδική ένωση κατασκευαστών, για την έκθεση της Ταϊλανδικής Επιτροπής Επενδύσεων στο Laem Chabang. Λένε ότι η ουρά των επισκεπτών έφτασε το ένα μίλι και όπως είναι φυσικό επισκίασε όλα τα άλλα εκθέματα.
Σε αντίθεση με το Centenary, του οποίου τα ίχνη αγνοούνται αυτήν την περίοδο, το Χρυσό Ιωβηλαίο ξέρουμε ότι πουλήθηκε από τους De Beers το 1995, σε μια ομάδα της οποίας ηγέτης ήταν ο Ταϊλανδός Henry Ho. Το διαμάντι οδηγήθηκε στο Βατικανό για να λάβει τις ευλογίες του Πάπα Ιωάννη Παύλου του II, στην συνέχεια ευλογήθηκε από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη των Βουδιστών, αλλά και από τον ανώτατο ιμάμη της Ταϊλάνδης. Το «ανώνυμο καφέ» μετονομάστηκε σε «Χρυσό Ιωβηλαίο» (Golden Jubilee) το 1997, από τον βασιλιά της Ταϊλάνδης Rama IX, γνωστός και ως Bhumibol Adulyadei ο μεγάλος, και του δόθηκε ως δώρο προς τιμήν της 50ης επετείου της βασιλείας του, μαζί με την βασίλισσα Sirakit (η 50η επέτειος ονομάζεται χρυσό ιωβηλαίο). Το σπουδαίο αυτό διαμάντι αρχικά προγραμματίστηκε να κοσμήσει το βασιλικό σκήπτρο ή σαν εναλλακτική λύση να τοποθετηθεί σε μία από τις βασιλικές σφραγίδες.
Το χρυσό ιωβηλαίο έχει εκτεθεί στο εμπορικό κέντρο κοσμήματος του Henry Ho στη Μπανγκόκ, και στο κεντρικό πολυκατάστημα στο Lad Prao επίσης στην Μπανγκόκ, στην Ταϊλάνδη. Εκτός Ταϊλάνδης, στη Βασιλεία (Ελβετία), και στις ΗΠΑ. Τώρα βρίσκεται στο βασιλικό παλάτι της Ταϊλάνδης και ανήκει φυσικά στην βασιλική συλλογή. Το δεύτερο μεγαλύτερο κομμένο διαμάντι όλων των εποχών το Cullinan I, ανήκει στην Αγγλική βασιλική συλλογή που εκτίθεται στον πύργο του Λονδίνου.
Αξιόλογο είναι να αναφέρουμε ότι οι πολίτες της Ταϊλάνδης δεν γνωρίζουν, ίσως ακόμα και σήμερα, ότι το Χρυσό Ιωβηλαίο είναι διαμάντι. Καθώς η κυβέρνησή τους αποφάσισε να πει ότι το Χρυσό Ιωβηλαίο είναι ένα χρυσοκίτρινο τοπάζι. Και αυτό διότι η οικονομική κατάσταση το 1997, δεν ήταν τόσο ανθηρή ώστε να δικαιολογήσουν την αγορά ενός τέτοιου θησαυρού. Έτσι θέλοντας να προστατέψουν την δημοτικότητα του μονάρχη δεν αποκάλυψαν την αληθινή ταυτότητα της πολύτιμης πέτρας.